KLEINE VERZAMELING
het is middernacht
en ik speur in mijn hoofd
namen en herinneringen af
van wat eens mijn thuis was
Aeotearoa
land waarboven
de lange witte wolken
zweven
als engelen
ver weg zo godverlaten ver weg
vaak geheel en al afwezig op schematische kaarten
land zo lang als van Amsterdam
naar Granada
(maar dan andersom)
bungelt
het
onder
aan
de
wereld
gedempt licht onder het loof van de
Totara Kaori Ponga Pohutukawa Nikau Kowhai
of verblindend daar waar de stranden
zwart glinsteren of van goud zijn
op de Marae, de Haka de Powhiri, de Hongi van de Tangeta Whenua
een Maori welkom voor de Pakeha
goudzoekers, wijnboeren, eilanders en vele andere immigranten...
een geschiedenis niet zonder pijn
veel te veel voor een paar verzen om te vertellen
over een (bijna) utopia in proza of op rijm
PETITE COLLECTION
il est minuit
et je cherche dans ma tête
les noms et les souvenirs de ce qui
était autrefois mon chez-moi
Aeotearoa
pays
si loin
avec au dessus
des longs nuages blancs
flottant
comme des anges
souvent même absentes sur les cartes du monde
terres
longues
la distance
d'Amsterdam
à
Grenade
(mais juste à l’envers)
pendouillant
au
fond
de
notre
planet
lumière tamisée sous le feuillage
des Totara, Kaori, Ponga, Pohutukawa, Nikau, Kowhai
lumière éblouissante également
où les plages noires ou dorées s'irrisent
au Marae le Haka, le Powhiri, le Hongi du Tangeta Whenua
un accueil Maori pour les Pakeha;
les prospecteurs, les vignerons, les insulaires et bien d'
autres immigrants ...
une histoire non sans couleurs, ni sans douleurs
il y a trop à dire
en quelques versets sur cette presque utopie
en prose ou en rime
